...یادداشــــــــــــــــــــــت های من

خداوندا پناهش باش ...
او در این دنیای بی احساس
رهایم کرد ...
تو تنها تکیه گاهش باش ...
خدایا تو که میدانی ...
دلیل بودن امید هایم بود
امیدش را نگیر ...
تنها دلیل بودن امید هایش باش ...

این که باید
فراموش ات می کردم را هم
فراموش کردم
تو تکراری ترین حضور روزگار منی
و من عجیب
به آغوش تو
از آن سوی فاصله ها
خو گرفته ام

چشمانت مرا درگیر کرده ست

حواست هست

نگاهت شب تاریکم را

روز کرده ست

جاذبه صدایت زیباست

لبخندت طوفانی ست

برای چشمانم

حضورت را پیوند بزن

بارانی می شوم

جوانه زدنمان را

به تماشا می نشینم

این روزها

آنقدر شکسته ام که حتی

به ضربه های تیشه ات می خندم

می گویی برو

می خندم

میگویی در دلت جایی برای من نیست

می خندم

حتی می گویی دوستت ندارم

و باز هم می خندم

عزیزم

مگر گریه های این چند سال به کارت آمده

که ضربه هایت را محکم تر میزنی ؟

نگران نباش

خنده هایم از سرمستی نیست

درد که زیاد شد

دیگر آزارت نمی دهد

قلقلک میدهد احساس بی پناهت را

درد نکشیده ای تا بدانی چه می کشم

در ستایش موهایتـــــــ

می بویم گیسوانت را

تا فرشته ها حسودی کنند به عطر تو

شانه می زنم موهایت را

تا حوری ها سرک بکشند از بهشت برای تماشا

شعر می گویم برای تو

تا کلمات کیف کنند

مست شوند

بمیرند...

در ستایش دست‌هایتـــــــــ

وقتی که دل دست‌هایم

تنگ می‌شود برای انگشتان کوچکت

آن‌ها را می‌گذارم برابر خورشید

تا با ترکیبی از کسوف و گرما

دوری‌ات را معنا کنم...

در ستایش چشم‌هایتــــــــ

دست خودشان نیست

وقتی از فرط معصومیت

با تابشی از جنس عشق 

روح‌های ولگرد بعدازظهر را

بر نیمکتی سنگی

کشتار می‌کنند

چشم‌هایت...

وقتی به دور و برم نگاه میکنم. تمام نفس ها مصنوعی هستن. لبخند ها و دست

ها برای لمس وجودت ساختگی..آفتاب زیباست اما حس گرمای قلب ها

احساس نمیشود .عشق همان عشق است اما در قالب تملق و بی

اعتباری جا خوش کرده ست. مهربانی را چقدر مفت گران میفروشند. در دیار

من : آدمک ها بسیار سخت با دروغ همراه هستند و گاهی به جریان رود بی اعتمادی خود را

میسپارند.........!!

برای احترام به هم تملق میکنند و به دور از چشم ها خیانت.....

گاهی دلم تنگ میشود برای یک نگاه گرم....برای یک احساس پاک....

آدمک ها تو را به قیمت سود تو تحویل میگیرند..چقدر هوای این روزها متورم و

دلگیر است..اگر آدمک گفت می ماند حتما در نقش بازیگری نو در سالن

اجتماعات شهر در حال بازی کردن است . زیاد جدی نگیر...!!وقتی نقشش

تمام شد میرود...بیصدا و آهسته فقط مواظب باش گاهی که حوصله اش

سر رفت دلت را به دستش ندهی تا سرگرم شود...آدمک میرود یا بی خبر

قلب و دلت را میبرد یا اینکه بی تفاوت دلت را پرت میکند ومیشکند ...آدمک گاه که

مهربان

است در گیر تو نیست فقط پوشال تنش اذیتش نمیکند... زیاد جدی نگیر

آدمک حتما میرود..........وتو به آسمان ساده دلت لبخند میزنی....و در انتظار

آدمک های قصه ات شب و روز را سپری میکنی.. تو نفس میکشی در حالی

که شاید مرده ای و شاید مانند مسافری در حال گذشتنی.... و آرزوی

خوشبختی دخترک همسایه را در کنار آدمک داری!!!

جايــــــــــــم را با کسي پر خواهي کرد

او هم تو را خواهد بوسيد

و به تو خواهد گفت که زيبايي

اما به مرور از تک و تاخواهي افتاد

چون نه بوســـــــــه‌هايش مغناطيس بوســــــــــه‌هاي مرا

خواهد داشت

نه شعر مي‌داند چيست

که زيبـــــــايي مفردت را مضاعف کند در جمع

اي کاش زبان نگاهم را مي دانستي

و با اين همه سکوت

مرا به خاموشي متهم نمي کردي

کاش مي دانستي من هميشه

با زبان چشمانم با تو سخن مي گويم

چشماني که از نديدنت

سيل ها دارند براي جاري ساختن

سخن ها دارند براي گفتن

غزل ها دارند براي از تو سرودن و

عشق ها دارند براي از تو فرياد کردن

کاش مي دانستي که من تو را

دوست دارم

کاش مي دانستي